دریافت اولین سیگنال «کوتسار» از «ایستگاه زمینی» دهنبانیان.

به گزارش ایسنا، اولین سیگنال ماهواره کوثر که در ساعت 16:48 روز 7 دسامبر از پایگاه وستوچنی روسیه پرتاب شد، توسط ایستگاه زمینی توسعه یافته دانشبانیان، سازنده آن، دریافت شد.

دکتر شهرابی، مدیرعامل این شرکت دانش بنیان در گفت وگو با ایسنا، وی گفت: ماهواره کوتسار که دیروز توسط فضاپیمای سایوز به فضا پرتاب شد، نسخه ارتقا یافته کوتسار-1 است و این ماهواره در واقع نسخه تلفیقی از ماهواره های نسل دوم کوتسار-1 و خود-1 است.

مجری طرح با اشاره به تقویت ضعف های تکنولوژیک در نسخه جدید کوتسار گفت: یکی از مشکلاتی که در نسخه های قبلی داشتیم مربوط به ایستگاه زمینی بود؛ به طوری که در نسخه جدید کوتسار وجود داشت. بنابراین در راه اندازی قبلی از ظرفیت ایستگاه های زمینی موجود استفاده کردیم، اما آن ایستگاه ها با چالش هایی مواجه شدند که در حین عملیات خود را نشان داد.

وی افزود: به همین دلیل شرکت ایستگاه زمینی مجزایی ایجاد کرده که کاملاً توسط خود شرکت ساخته شده است و این امر باعث می شود با اطمینان بیشتری بتوانیم آزمایش ها را انجام دهیم و به نتایج پروژه ها اتکا کنیم.

شهرابی خاطرنشان کرد: مشکلی که در نسخه قبلی با آن مواجه بودیم مربوط به کنترل وضعیت ماهواره بود. به گونه ای که به دلیل برخی مشکلات در این قسمت نتوانستیم ماهواره را به طور کامل و محکم روی زمین نگه داریم. این مشکل منجر به این شد که در برخی موارد تا زمانی که امکان تصویربرداری صحیح وجود نداشت، ماهواره رو به خورشید بود و همین امر باعث می شد تعادل انرژی در ماهواره به هم بخورد. این بدان معناست که تعادل بین جذب انرژی خورشیدی به هم خورده است.

وی افزود: نکته دیگر در حوزه تصویربرداری این بود که دو دوربین رنگی و مادون قرمز نزدیک داشتیم و وضوح این دو دوربین با یکدیگر متفاوت بود، در حالی که برای کاربردی که در نظر داشتیم بهتر بود وضوح این دو دوربین یکسان بود.

مدیرعامل این شرکت دانش بنیان ادامه داد: در نمونه جدید ماهواره این مشکل اصلاح شده و با کمک لنزهای مناسب تری که توانستیم تهیه کنیم، وضوح دو دوربین در واقع به اعداد آزمایشگاهی و مقادیر طراحی که در نظر گرفته بودیم نزدیک شد. این عناصر از جمله نکات مهمی هستند که در نسخه جدید ماهواره به آن اشاره شده و نقش موثری در بهبود عملکرد تکنولوژیکی آن دارند.

شهرابی در تشریح اقدامات انجام شده برای بهبود مدیریت و کنترل بهداشتی ماهواره کوثر گفت: به منظور مدیریت و کنترل بهتر سلامت ماهواره، لینک مخابراتی ویژه ای را به سامانه اضافه کرده ایم تا حتی در صورت نیاز امکان به روز رسانی کامل برنامه کنترل سلامت ماهواره از روی زمین وجود داشته باشد. این موضوع یکی از نکاتی بود که در طراحی و ساخت نسخه جدید ماهواره برای افزایش انعطاف پذیری و قابلیت اطمینان سیستم به طور جدی به آن توجه کردیم.

سرپرست پروژه های ماهواره ای کوتسار و هذه ادامه داد: از نظر لینک های مخابراتی در ماهواره های «هدّه-1» و «کوثر-1» سه نوع پیوند مخابراتی با سازندگان مختلف داشتیم.

شهرابی بیان کرد: در نسخه جدید ماهواره در نظر گرفته شده است که این عملکرد از بهترین لینک های مخابراتی نسخه های قبلی استفاده می کند و در عین حال امکان برقراری ارتباط بین المللی نیز برای ماهواره فراهم شده است و اینها بخش عمده اقداماتی است که در زمینه بهینه سازی انجام داده ایم و امیدواریم با اجرای این اصلاحات، گام بلند دیگری در راستای توسعه یک سامانه ماهواره ای برداشته شود.

به گزارش ایسنا، کارشناسان صنعت فضایی بر این باورند که ارزش واقعی هر ماموریت فضایی نه در لحظه پرتاب، بلکه در مرحله عملیات زمینی آن شکل می گیرد. در جایی که “ایستگاه زمینی ماهواره” نقش مرکزی را ایفا می کند، ایستگاه زمینی ماهواره مجموعه ای از سیستم های ارتباطی، کنترلی و پردازشی است که امکان ارتباط دو طرفه با ماهواره، دریافت داده ها و کنترل ماموریت را فراهم می کند. بدون این زیرساخت، حتی پیشرفته ترین ماهواره ها نیز عملاً هیچ کارایی عملیاتی ندارند.

یکی از وظایف اصلی ایستگاه زمینی ارسال دستورات کنترلی به ماهواره و نظارت مستمر بر سلامت آن است. پارامترهایی مانند توان، دما، موقعیت مداری و عملکرد زیرسیستم از طریق ایستگاه زمینی پایش شده و هرگونه اختلال یا انحراف از حالت عادی شناسایی و از این مسیر اصلاح می‌شود. در واقع، ایستگاه زمینی به عنوان “مرکز فرماندهی” ماموریت فضایی عمل می کند.

عملکرد اصلی ماهواره ها “تولید داده” است. چه در سنجش از دور، چه در مخابرات و چه در ناوبری. پس از ارسال این داده ها از مدار، در ایستگاه زمینی دریافت می شود، از قبل پردازش شده و آماده می شود تا به دست کاربران نهایی برسد. از تصاویر ماهواره ای برای نظارت بر منابع طبیعی، مدیریت بحران، کشاورزی هوشمند و مطالعات زیست محیطی گرفته تا داده های مخابراتی و ارتباطات، همه چیز به عملکرد دقیق ایستگاه های زمینی بستگی دارد.

کارشناسان تاکید می کنند کشوری که ایستگاه زمینی مستقل ندارد، حتی اگر ماهواره داشته باشد، باز هم به دیگران وابسته است. اتکا به ایستگاه های خارجی برای داده ها یا کنترل ماموریت، به ویژه در زمان تحریم ها یا بحران های سیاسی، می تواند دسترسی یک کشور به اطلاعات حیاتی را به طور جدی مختل کند. از این منظر، ایستگاه زمینی یکی از مولفه های کلیدی برای تحقق استقلال فضا محسوب می شود.

ایستگاه های زمینی علاوه بر کارکردهای علمی و اقتصادی، نقش مهمی در امنیت و دفاع فضا دارند. نظارت بر رخنه های ارتباطی، مقابله با حملات الکترونیکی و حفاظت از لینک های ارتباطی ماهواره ای از جمله وظایفی است که از طریق این مراکز انجام می شود. در بسیاری از کشورها، ایستگاه های زمینی به عنوان بخشی از زیرساخت های حیاتی ملی تعیین می شوند.

توسعه خدمات مبتنی بر داده های ماهواره ای بدون در دسترس بودن ایستگاه های زمینی موثر امکان پذیر نیست. شرکت های دانش بنیان که در زمینه هایی مانند تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای، خدمات مبتنی بر مکان و مخابرات فضایی فعالیت می کنند به این زیرساخت برای دسترسی قوی و ایمن به داده ها نیاز دارند. به همین دلیل می توان ایستگاه زمینی را یکی از پایه های شکل گیری اکوسیستم اقتصاد فضایی دانست.

اگرچه ایستگاه زمینی ماهواره ای کمتر از پرتاب ماهواره ها مورد توجه رسانه ها قرار می گیرد، نقش آن در موفقیت ماموریت های فضایی غیرقابل انکار است. این زیرساخت رابط بین فضا و زمین و توانمندساز تبدیل فناوری فضایی به خدمات ملموس برای جامعه است. حلقه ای که بدون آن صنعت فضایی از محدوده یک نمایشگاه فناوری خارج نخواهد شد.

انتهای پیام