به مجله اینترنتی مفید به نقل از فارس؛ عبور نرخ دلار از حدود ۱۴۰ هزار تومان و افزایش فشار معیشتی بر کسبه، دو تجمع اعتراضی محدود در مرکز پایتخت را بهدنبال داشت؛ تجمعاتی که میتواند بستر جدیدی برای فعالیت هستههای اغتشاش شود.
براساس گزارشهای میدانی، در دو روز گذشته گروههایی از بازاریان و کسبه در محدودۀ پاساژ چهارسو و خیابان لالهزار تهران گرد هم آمدند. موضوع اصلی اعتراضات، نوسانات شدید نرخ ارز و تأثیر آن بر قیمتهای عمده و خردهفروشی عنوان شده است.
شاهدان عینی گزارش دادهاند که در میان جمعیت حدود ۲۰۰ نفری، هستههای ۵ تا ۱۰ نفری با شعارهایی فراتر از خواستههای صنفی حاضر شدند. یک مغازهدار در لالهزار به خبرنگار ما گفت: «مشکل اقتصادی داریم، اما این گروههای کوچک که شعارهای سیاسی میدهند، به درد حل مشکل ما نمیخورند.»
همزمان با این تجمعات، مریم رجوی، سرکردۀ گروهک تروریستی منافقین، در توییتر خواستار «تشکیل زنجیرهای از اعتراضات» شد. این گروهک که پروندهاش مملو از همکاری با رژیم صهیونیستی و ترور شهروندان ایرانی است، بار دیگر استراتژی سوءاستفاده از نارضایتیهای اقتصادی برای ایجاد ناامنی را دنبال میکند.
یک مقام آگاه در وزارت اطلاعات گفت: «الگوی حضور هستههای کوچک در تجمعات صنفی برای جهتدهی رادیکال، دقیقاً مطابق سناریوی امنیتزدایی دشمن است. هدف، تبدیل نقد اقتصادی به بیثباتی سیاسی است.»
یک اقتصاددان، در تحلیل این وضعیت به میگوید: «تاریخچۀ بازار ایران نشان میدهد هرگاه فضای ناامنی ایجاد شده، نرخ ارز با شتاب بیشتری افزایش یافته. ایجاد اغتشاش، سرمایهگذاری را متوقف و فرار سرمایه را تشدید میکند.»
او هشدار داد: «کسانی که امروز به نام اعتراض به گرانی، فضا را بهسمت ناامنی میبرند، در واقع به گرانی دامن میزنند.»
سخنگوی دولت در گفتوگو با رسانهها تأکید کرد: «دولت در حال تنظیم بستههای جدید حمایت از کسبوکارها و تنظیم بازار ارز است. این مشکلات راهحل دارد، اما نیاز به زمان و آرامش فضای کسبوکار دارد.»
در همین حال، منابع آگاه از تشکیل جلسات شورای هماهنگی اقتصادی برای اتخاذ تصمیمات موثر خبر دادند.
تحلیلگران معتقدند آنچه که دشمن از ناآرامیها انتظار دارد، بخشی از پروژه بزرگتری است که از تحریمهای حداکثری آغاز شد و اکنون به مرحله «امنیتزدایی» رسیده است. فشار اقتصادی، سپس تحریک به اغتشاش، و در نهایت بیثباتی؛ سهضلعی استراتژی دشمن علیه ایران است.
با این حال، تجربۀ سالهای گذشته نشان داده که مردم ایران با درایت خود تفاوت بین اعتراض صنفی و پروژه بیثباتی را تشخیص میدهند و در این آزمون نیز همچون گذشته پیروز خواهند شد.
