۱۲:۰۹ – ۳۰ آذر ۱۴۰۴
مجله اینترنتی مفید– سرهنگ کارآگاه مرتضی نثاری معاون مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی تهران بزرگ در یادداشتی نوشت: در بسیاری از این پروندهها، از جمله قتل مادر و دختر ۱۲ ساله در غرب تهران، نشانهای از ورود عامل خارجی وجود ندارد. قاتل، فردی از نزدیکترین دایره اعتماد خانواده است؛ کسی که سالها کنار قربانیان زندگی کرده و ناگهان، در اثر فشارهایانباشتهشده، دست به تصمیمی جبرانناپذیر زده است.
تجربه میدانی ما نشان میدهد که بخش قابل توجهی از قتلهای خانوادگی، ناگهانی نیستند. این حوادث، محصول ماهها بحران حلنشدهاند: فشار اقتصادی، بدهی، اختلافات پنهان، اضطراب مزمن و ناتوانی در گفتوگو. زمانی که این عوامل با نگهداری سلاح غیرمجاز در خانه همراه میشود، خطر چند برابر خواهد شد.
تأکید میکنم که اسلحه، حتی اگر استفاده نشود، در شرایط تنش، یک تهدید بالقوه برای جان اعضای خانواده است؛ بهویژه کودکان، که همواره قربانیان خاموش اینگونه اختلافات هستند.
پلیس آگاهی وظیفه دارد حقیقت را کشف و مجرم را به عدالت بسپارد؛ اما باید با صراحت گفت که پلیس آخرین حلقه زنجیر است. پیشگیری، زمانی معنا پیدا میکند که خانوادهها، اطرافیان و نهادهای اجتماعی، نشانههای هشدار را جدی بگیرند.
پنهان کردن بحرانهای مالی، نادیده گرفتن تغییرات رفتاری، و به تأخیر انداختن مراجعه به مشاوره، مددکاری اجتماعی یا حتی پلیس، میتواند بهای سنگینی داشته باشد؛ بهایی که گاهی با جان انسانها پرداخت میشود.
قتلهای خانوادگی فقط یک پرونده قضایی نیستند.
این پروندهها، پیامی روشن برای جامعه دارند:
امنیت واقعی، پیش از آنکه انتظامی باشد، روانی، اجتماعی و خانوادگی است.
